Dzisiaj chcę podzielić się z wami podstawowymi zasadami zdrowego odżywiania. Są to zasady oparte na Talerzu Zdrowego Odżywiania, który został opracowany przez specjalistów w zakresie żywienia z Wydziału Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Harvarda. Proponowany przez harvardzkich ekspertów sposób odżywiania jest oparty na rzetelnych badaniach naukowych i – co istotne – powstał bez najmniejszego lobbingu ze strony przemysłu spożywczego. Wydział Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Harvarda jest jednym z najbardziej renomowanych ośœrodków, wydających najbardziej opiniotwórcze publikacje naukowe na temat żywienia. Talerz Zdrowego Odżywiania został opracowany dla całej populacji w celu profilaktyki chorób przewlekłych. Dla osób borykających się z konkretnymi schorzeniami, zalecania mogą być nieco inne. Oto podstawowe zasady zdrowego odżywiania, które warto mieć na uwadze, chcąc zadbać o swoje zdrowie. 1. Połowę tego co jesz, powinny stanowić warzywa i owoce. W Twoim codziennym menu powinno znaleźć się najwięcej warzyw i owoców. Powinny one stanowić połowę tego co jesz. Z tej połowy 3/4 powinny stanowić warzywa, a 1/4 owoce. Aby dostarczyć ogranizmowi cały zestaw cennych fitozwiązków, sięgaj po warzywa i owoce w różnych kolorach – zielonym, czerwonym, pomarańczowym, żółtym i granatowo-fioletowym. 2. 1/4 Twojej diety powinny stanowć produkty będące źródłem węglowodanów, tj. kasze, ryż, makaron, pieczywo. Ważne, aby najczęściej sięgać po prodykty pełnoziarniste (brązowy ryż, razowy makaron, razowy chleb czy pełnoziarnistą mąkę), a rzadziej po produkty oczyszczone np. biały chleb czy ryż. 3. 1/4 Twojej diety powinny stanowić również zdrowe źródła białka. Do tej grupy zalicza się rośliny strączkowe (fasolę, groch, soczewicę, tofu, itp.), ryby, drób, jajka. Zaleca się, aby częściej sięgać po białko roślinne, a rzadziej jeść białko odzwierzęce (jeśli występuje w naszej diecie). Wybierając produkty odzwierzęce należy wybierać te dobrej jakości, unikać czarwonego mięsa i produktów przetworzonych tj. wędlin, pasztatów, kiełbas). 4. Sięgaj po zdrowe tłuszcze. W pierwszej kolejności wybieraj nieprzetworzone źródła zdrowych tłuszczów – awokado, oliwki, orzechy, nasiona i pestki. Wybieraj zdrowe oleje ( oliwę z oliwek i olej rzepakowy) do sałatek i gotowania. Unikaj tłuszczów trans i ogranicz spożycie masła (jeśli występuje w Twojej diecie). 5. Sięgaj po roślinne źródła wapnia, a spożycie nabiału (jeśli go jesz) ogranicz do 1-2 porcji dziennie. Czerpiąc wapń z roślinnych źródeł, dostarczasz swojemu organizmowi znacznie więcej wartości odżywczych – więcej witamin, błonnika, antyoksydantów i innych fitozwiązków korzystnych dla zdrowia – niż czerpiąc go wyłącznie z mleka i jego przetworów. Dobrym roślinnym źródłem wapnia jest jarmuż, liście rzepy, kapusta pekińska, kapusta pak choi, brokuły, sezam (tahini), mak, migdały, figi suszone, woda mineralna średnio i wysoko mineralizowana, tofu, fasola biała. 6. Nawadniaj ogranizm. Pij wodę, herbatę i kawę bez cukru lub z małą jego ilością. Unikaj napojów słodzonych. Uważaj na soki owocowe (również te naturalne) są źródłem dużej ilości cukru. Dziennie można wypić 1 szklankę takiego soku. 7. Ruszaj się. Eksperci z Harvardu podkreślają też, że oprócz zdrowej diety, bardzo ważna dla zdrowia ( dla utrzymania prawidłowej wagi) jest aktywność fizyczna. Staraj się zatem każdego dnia być aktywnym fizycznie minimum 30 minut. Mówiąc o odżywianiu podkreśla się ostatnio mocno aspekt wpływu tego co jemy na środowisko. 16 stycznia 2019 roku opublikowano raport komisji ds. zdrowego odżywiania ze zrównoważonego systemu produkcji żywności (Commission on healthy diets from sustainable food systems), powołanej przez prestiżowe brytyjskie czasopismo medyczne The Lancet. Raport przedstawia model żywienia oparty na produktach pochodzenia roślinnego dla 10-miliardowej populacji Ziemi, który ma nie tylko poprawić stan zdrowia ludzi, ale także zadbać o środowisko i zminimalizować zmiany klimatyczne —> Raport EAT-Lancet Zasady zdrowego odżywiania, które wam przedstawiłam powyżej, są bardzo podobne do tych, które znajdują się w raporcie. Podsumowując, dieta służąca zdrowiu, chroniąca nas przed chorobami cywilizacyjnymi takimi jak nadwaga, otyłość, cukrzyca typu II, choroby krążenia, nowotwory, a także nie obciążająca środowiska, powinna składać się przede wszystkim z roślin – warzyw, owoców, pełnych ziaren zbóż, roślin strączkowych, pestek, nasion i orzechów. Produkty pochodzenia zwierzęcego mogą w diecie występować, ale dobrej jakości i w małych ilościach. zdjęcie Talerza Zdrowego Odżywiania i źródło : Harvard School of Public Health Więcej informacji odnośnie zaleceń żywieniowych Wydziału Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Harvarda znajdziecie tu Zachęcam Was również do obejrzenia relacji z mojej transmisji LIVE (klik), podczas której rozmawiałam z dietetykiem Kamilą Wrzesińską właśnie o podstawach zdrowego odżywiana.

Apteka w twojej kuchni, Ciekawostki, Jesteś tym co jesz, Medycyna ludowa, Właściwości i zastosowanie, Z rożnych stron świata, Zamiast, Zdrowie na talerzu 28 lutego 2023 21 lut 2023

Kolorowy talerz a zdrowa dietaWarzywa i owoce to bogactwo witamin i mikroelementów, dlatego powinny być częścią zdrowej diety. Prostą metodą na dostarczenie potrzebnych składników pokarmowych jest komponowanie posiłku tak, aby na talerzu znalazły się zróżnicowane kolorystycznie produkty. Barwa warzyw i owoców wiąże się z określonymi substancjami, które oddziałują na nasze zdrowie. Różnorodność spożywanych warzyw i owoców zapewnia dostarczenie wszystkich cennych składników odżywczych, a dieta staje się bardziej względu na zawartość składników odżywczych owoce i warzywa można podzielić na kilka grup i fioletoweOwoce i warzywa w kolorze czerwonym i fioletowym zawierają dużo antocyjanidynów i antocyjanów. Barwniki te należą do flawonoidów, które są silnymi antyoksydantami. Związki te wpływają na obniżenie poziomu cholesterolu, poprawiają wrażliwość komórek na działanie insuliny. Substancje te mają także właściwości przeciwzapalne, antybakteryjne oraz korzystnie działają na naczynia krwionośne, zwiększając ich elastyczność. Antocyjany poprawiają także mikrokrążenie w gałce ocznej – zwiększają elastyczność i uszczelniają ściany naczyń włosowatych, hamują krzepliwość, a dzięki temu zwiększają przepływ krwi w siatkówce i poprawiają widzenie. Szczególnie dużą zawartość antocyjanów wykazują owoce borówki, jeżyny i tej grupie kolorystycznej można wyróżnić także dużą zawartość polifenoli- kwasu elagowego i resweratolu. Bogatym źródłem tych polifenoli są maliny, jeżyny, poziomki, truskawki i kolei w czerwonych warzywach i owocach dominującym składnikiem są karotenoidy, które znajdują się w pomidorach arbuzie, czerwonych i białeKolor zielony jest związany z zawartością chlorofilu, który chroni organizm przed działaniem wolnych rodników, uszkodzeniami DNA komórek oraz wspomaga usuwanie toksyn z owoce i warzywa są także doskonałym źródłem kwasu foliowego, ß- karotenu, i luteoliny. Kwas foliowy jest niezbędny do tworzenia czerwonych krwinek, wpływa na prawidłową pracę mózgu i układu nerwowego. Jest to związek, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju płodu. Białe owoce i warzywa dostarczają potas i i cebula zawierają ponad to kwerecytynę i allicynę,które wykazują silne działanie i pomarańczoweŻółte i pomarańczowe warzywa swój kolor zawdzięczają głównie karotenoidom. Związki te mają silne działanie przeciwutleniające, chronią przed nowotworami, obniżają poziom cholesterolu i zmniejszają ryzyko choroby wieńcowej. Karotenoidy jako prekursory witaminy A korzystnie wpływają na znajdziemy w żółtych pomidorach, marchewce, dyni, morelach. Luteinę znajdziemy w nektarynkach, śliwkach, mirabelkach, papryce czy dyni. Cennym źródłem ß- karotenu są: marchewka, dynia, melon, mango, morela, i pomarańczowe warzywa i owoce to także źródło witaminy C, wapnia, magnezu i dieta powinna zawierać owoce i warzywa ze wszystkich grup kolorystycznych. Jeżeli na naszym talerzy codziennie będą znajdowały się produkty w różnych kolorach to zapewni nam zdrowie.

Wraz z dynamicznym postępem w polskim rolnictwie przez ostatnie dziesięciolecia spadło znaczenie zbóż ekstensywnych, w tym owsa. Istnieją jednak argumenty świadczące o tym, że gatunek ten może wrócić do łask. Owies jest zbożem cennym zarówno w żywieniu ludzi, jak i zwierząt, rośnie także jego znaczenie pozażywieniowe. Wykazuje również cechy czyniące go pożądanym elementem płodozmianu. Mimo tego upowszechnianie w naszym kraju gatunków bardziej intensywnych, ale jednocześnie bardziej wydajnych i bardziej opłacalnych w uprawie, wyparło z naszych pól widok charakterystycznych wiech. Cenny w paśniku, na talerzu i nie tylko Głównym celem uprawy owsa jest produkcja paszy dla zwierząt gospodarskich, przede wszystkim koni i owiec. Wysoka wartość paszowa ziarna tego zboża wynika z dużej ilości równomiernie rozmieszczonego i łatwostrawnego tłuszczu oraz białka wyjątkowo bogatego w aminokwasy egzogenne. Komponenty paszowe pozyskiwane z owsa charakteryzują się także wysoką smakowitością. Owies mniej przydatny jest w żywieniu trzody chlewnej i drobiu (z wyjątkiem tzw. gęsi owsianych) ze względu na duży udział plewki w ziarnie. Sporą szansę w zakresie żywienia zwierząt monogastrycznych stwarzają jednak odmiany nieoplewione, których ziarno charakteryzuje się mniejszą zawartością włókna surowego oraz wyższą strawnością. Nieoplewione odmiany owsa charakteryzują się niższą plennością niż tradycyjne, lecz lepszym składem chemicznym ziarna. Na zdjęciu ziarno owsa bezłuskowego odmiany Amant, fot. Ze względu na swoją wysoką wartość odżywczą, dietetyczną oraz leczniczą (profilaktyczną) owies zdobywa coraz większą popularność w żywieniu człowieka. Duże znaczenie dla zdrowia ma korzystny skład aminokwasowy białek owsa, wysoka zawartość tłuszczów nienasyconych w ich ogólnej puli, bogactwo związków mineralnych i witamin, zwłaszcza witaminy B1. Ziarno owsa jest bogate w polisacharydy nieskrobiowe, z których powstaje błonnik pokarmowy i zawarte w nim beta-glukany. Obecność błonnika w codziennej diecie jest ważna ze względu na jego rolę w zapobieganiu miażdżycy, otyłości, cukrzycy, a nawet nowotworom jelita grubego. Wpływa on także na prawidłowe działanie przewodu pokarmowego i usprawnia perystaltykę jelit. Owies znalazł zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym jako komponent środków przeznaczonych do zwalczania zbyt wysokiego poziomu cholesterolu we krwi i pobudzających pracę przewodu pokarmowego. Coraz częściej owies pojawia się jako jeden ze składników w produktach kosmetycznych, takich jak kremy, maseczki do twarzy, środki do kąpieli. Owies - niewymagające zboże Owies charakteryzuje się niewielkimi wymaganiami glebowymi. Łatwiej niż inne zboża pobiera z gleby trudno dostępne formy składników pokarmowych i bardzo dobrze znosi niedobór wapnia oraz nadmiar wolnych jonów glinu i manganu, dzięki czemu może być uprawiany na glebach zakwaszonych. W porównaniu do zbóż intensywnych owies nie jest wymagający w stosunku do przedplonu, a jednocześnie sam ma wysoką wartość przedplonową, dlatego w praktyce często znajduje zastosowanie w zmianowaniach z dużym udziałem zbóż. Gatunek ten uprawiany w monokulturze plonuje bardziej stabilnie niż inne zboża. Owies jest wolny od ryzyka porażenia przez choroby podsuszkowe i choroby przenoszone przez resztki pożniwne oraz glebę, dzięki czemu przerywa ich presję i nie przenosi owych chorób na następne rośliny zbożowe uprawiane na tym samym polu. Dzięki wydzielaniu specyficznych substancji organicznych owies ogranicza namnażanie się patogenów glebowych. W strefie korzeniowej tego zboża występują grzyby, które nie zagrażają roślinom pszenicy, jęczmienia i żyta. Dzięki owym właściwościom uznawany jest za gatunek fitosanitarny. W poprawnym płodozmianie chwasty nie stanowią dużego zagrożenia dla owsa, jest on bowiem gatunkiem o dużej konkurencyjności wobec roślin niepożądanych w łanie. Wówczas plantacja nie wymaga stosowania herbicydów, co jest szczególnie ważne z uwagi na dość dużą wrażliwość owsa na substancje czynne. To zboże cechuje się również stosunkowo wysoką odpornością na choroby grzybowe. Owies wybacza wiele – oprócz deficytu opadów. Wysokie zapotrzebowanie na wodę wynika z wysokiego współczynnika transpiracji. Szacuje się, że obniżka plonu w przypadku niedostatecznej ilości opadów może wynosić od 10 proc. do 35 proc. w zależności od rejonu oraz czasu trwania posuchy. Czy owies zacznie się opłacać? Owies uprawiany jest głównie na słabszych glebach, co powoduje niską jego wydajność. Ze względu na niskie ceny osiągane za sprzedaż ziarna owsa, jego produkcja długo nie była atrakcyjna z ekonomicznego punktu widzenia. Uzyskiwane plony i oferowane ceny przemawiały na korzyść innych gatunków roślin uprawnych. Ta sytuacja znalazła odzwierciedlenie w powierzchni uprawy owsa na świecie. W 1969 roku owies uprawiano na 30,5 mln ha, a w 2018 r. powierzchnia uprawy wynosiła zaledwie niecałe 10 mln ha. Przez lata cena owsa w skupach oscylowała w graniach 500-600 zł/t, co zdecydowanie nie zachęcało do jego uprawy. Ostatnie miesiące przyniosły jednak pewien przełom. Pandemia COVID-19 przyczyniła się do zwiększenia popytu na owies z pozornie banalnych przyczyn – podczas lockdownu ludzie mieli więcej czasu na przygotowanie śniadań i wykazywali zwiększone zainteresowanie zdrową żywnością, za jaką niewątpliwie uznać można np. płatki owsiane. Większe zapotrzebowanie na ziarno owsa „zderzyło się” ze zmniejszonymi zbiorami tego zboża, przede wszystkim w Kanadzie – kraju będącym jego czołowym eksporterem. Kontynent północnoamerykański nawiedziły w tym roku dotkliwe susze, które według pierwszych analiz doprowadziły do zmniejszenia zbiorów o ok. 20 proc. w stosunku do roku poprzedniego. W konsekwencji ceny owsa na światowym rynku pobiły nawet ostatnie rekordy z 2014 r. Także w Polsce owies podzielił scenariusz obserwowany w tym roku na rynku zbóż, osiągając wyjątkowo wysokie ceny. W chwili powstawania tego artykułu (początek grudnia 2021 r.) proponowane ceny w skupach za tonę ziarna owsa wynoszą 800-900 zł, a niektóre z ofert sięgają nawet 1100 zł/t. © Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

zboże na talerzu zdrowia